Het jongste dirigentje....??

Week 2 en 3

De eerste 2 weken zonder de hulp van de kraamverzorgster....Mia heeft tot 8 november gewerkt en vanaf 9 november moeten papa en mama het alleen doen, maar dat gaat vast helemaal goed!!

Hier lig ik lekker op de bank met Quibus en mama.....zelfs de bangste poes komt bij me liggen!! Het rare is alleen, als ik ga huilen (mama zegt dat dat meer krijsen is...) dan is ze ineens weg....rare poes!

Ik ga ook op de foto met mijn 2 grote nichtjes, Annabelle en Lisette! Wat een beproeving voor mama en tante Mirjam....Ik ben het er niet mee eens en ga hard huilen, Annabelle heeft oorontsteking en is ook niet de gezelligste...alleen Lisette weet hoe het moet. Voor elke foto wordt hard gelachen! Ik weet nog niet goed hoe dat moet...

We gaan ook vaak naar oma Resie. En wat word ik verwend. Van oma Resie krijg ik het meest bijzondere cadeautje: een handje en babytje gegoten in brons....en het mooie is dat ze dit nog zelf gemaakt heeft afgelopen zomer!

Verder ben ik volgens papa en mama tevreden meisje. Af en toe lig ik lekker in de box rond te kijken....en dan word ik weer wijsneusje genoemd....snap er niks van! Ik wil gewoon niks missen!!

En ik vind het heerlijk om in de tummytub te gaan, zeker als papa het doet! Heerlijk dobberen....

Af en toe lig ik als een blok te slapen in de box, tussen al mijn knuffels en mijn hockeystickje, in het dekentje van Heidi....heerlijk vind ik dat!

Mama's pink is toch eigenlijk best lekker.....mag ik hem houden..????


Ze zeggen dat ik zo wijs ben met mijn grote ogen......geen idee waar dat vandaan komt!!

Af en toe heb ik een goed gesprek met mama...dat schijnt nu al nodig te zijn, zeker als ik aan het brullen ben als ik verschoond word of als ik mijn flesje niet snel genoeg krijg. Maar de tussendoor-gesprekken zijn ook altijd erg gezellig!


Oma Titia en opa Wim kwamen uiteraard ook langs, en met een tas vol cadeaus!! Net alsof ik jarig ben, hihi!



Tot de volgende keer maar weer!!


Kus van Eline!

De eerste week

Iedereen vindt me een lief klein poppetje, maar vergis je niet, ik heb al heel veel pit!!! Als ik honger heb laat ik dat duidelijk merken, maar als ik eenmaal slaapt, dan slaap ik ook lief. Tante Ingeborg haalt 2 dagen na mijn geboorte nieuwe kleertjes, maatje 44. Alles wat papa en mama in huis hebben is te groot. Maar dat duurt vast niet lang! Ook maakt Ingeborg een aantal mooie foto's.
Op 3 november gaan we voor het eerst naar oma Resie in het Hospice. Oma Resie is erg blij me te zien en is gelijk helemaal verliefd! En iedereen in het hospice: aan de beschuit met muisjes!! De komende dagen gaan we een paar keer naar oma Resie. Verder geniet ik van de tummy-tub, en kraamverzorgster Mia en ik worden hele goeie vriendjes!

Ik mag naar huis!

Op zondag 2 november gaan mama en ik naar huis! Echt groot ben ik niet, mijn kleertjes zijn te groot en ook de maxicosi is wat ruim, maar mama en papa zijn heel erg blij dat ik mee naar huis mag!
Thuis hangt papa gelijk de roze vlag aan de vlaggenmast en we zijn de helden van de straat. Geen idee waarom, maar mama zegt dat ze blij zijn dat er eindelijk een meisje geboren is! Pfff....ik ga het dus nog moeilijk krijgen tussen al die knullen!



's Middags komen veel mensen even naar me kijken:
Annet, Geert en Olivier - Mirjam, Jeffrey en mijn nichtjes - Opa Hans - Yvonne en Ronald - Emma en Klaas - Ger en Marianne. En nu word ik al enorm verwend met cadeautjes!! Best leuk om geboren te worden, hihi!

Hoera!! Daar ben ik dan!!

Op 31 oktober was het zover, mama ging het ziekenhuis in om (hopelijk snel) met mij in de maxi-cosi weer naar buiten te komen!


Aan de CTG op vrijdag....doe ik het nog goed?? Al weeën gesignaleerd?? Ik doe het goed...Weeën...helaas, nog niets aan de hand ;-) Ik zit nog wel lekker warm bij mama!
Tante Annet houdt alles in de gaten. Annet heeft dienst van vrijdag op zaterdag, dus wie weet gebeurt er iets tijdens haar dienst...?

Helaas zette het vrijdag nog niet echt door, maar na een snelle bevalling ben ik uiteindelijk geboren op zaterdag 1 november 2008 om 17.40!


Binnen een half uur had ik mijn eerste cadeautje, van tante Annet: mijn eerste hockeystickje!!
Een uur na de bevalling kwam opa Hans (met een enorme roze ballon en een fles champagne) en hij kon zijn geluk niet op: ik ben zijn 3e kleindochter!! Na een fotosessie van opa Hans met mij, is hij naar oma Resie gegaan in het Hospice! Ook daar werd mijn komst goed gevierd!


Na opa Hans kwamen oma Titia, opa Wim, tante Mirjam en tante Juliette nog langs. Allemaal met cadeaus, en ook nog 2 flessen champagne!!
Om 21.30 is al het bezoek weer weg en gaan we naar de gewone afdeling. We moeten een nachtje blijven want ik heb een tuutje op mijn hoofd. Papa gaat om 22 uur naar huis, lekker slapen!! Mama probeert wat te slapen, maar ja, ze is zo afgeleid door mij, dat dat maar moeizaam gaat...ze zit de hele tijd naar me te staren!

Mijn trotse papa met mij: